Bijbel
HANDELINGEN 7

De rede van Stéfanus

1 EN de hogepriester zeide: Zijn dan ¹deze dingen alzo? 2 En hij zeide: Gij mannen ²broeders en vaders, hoort toe. De God der heerlijkheid verscheen ³onzen vader Abraham, nog zijnde in ⁴Mesopotámië, ⁵eer hij woonde in ⁶Haran, 3 En zeide tot hem: ^aGa uit uw land en uit uw maagschap, en kom ⁷in een land dat Ik u wijzen zal. 4 Toen ging hij uit het land der Chaldeeën, en woonde in Haran. En vandaar, nadat zijn vader gestorven was, bracht Hij hem over in dit land, waar gij nu in woont. 5 En Hij gaf hem geen erfdeel in hetzelve, ook ⁸niet een voetstap,^{b 9}en beloofde dat Hij hem hetzelve tot een bezitting geven zou, en aan zijn ¹⁰zaad na hem, als hij nog geen kind had. 6 En God sprak alzo, ^cdat zijn zaad ¹¹vreemdeling zijn zou ¹²in een vreemd land, en dat ¹³zij het zouden ¹⁴dienstbaar maken en kwalijk behandelen^{d 15}vierhonderd jaren. 7 ¹⁶En het volk dat zij dienen zullen, zal Ik ¹⁷oordelen, sprak God; en ^edaarna zullen zij uitgaan, ^fen zij zullen Mij dienen in deze plaats. 8 En Hij gaf ¹⁸hem ¹⁹het verbond ^gder besnijdenis; ²⁰en alzo ^hgewon hij Izak, en besneed hem op den achtsten dag; en Izak ⁱgewon Jakob, en Jakob ^kde twaalf patriarchen. 9 En de patriarchen ^lnijdig zijnde, ^mverkochten Jozef om naar Egypte gebracht te worden; en God ²¹was met hem, 10 En verloste hem uit al zijn verdrukkingen, en gaf hem ²²genade en wijsheid voor Farao, den koning van Egypte; en hij ⁿstelde hem tot een ²³overste over Egypte en zijn gehele huis. 11 ^oEn er kwam een hongersnood over het gehele land van Egypte en Kanaän, en grote benauwdheid; en onze vaders vonden ²⁴geen spijze. 12 ^pMaar als Jakob hoorde dat in Egypte koren was, zond hij ²⁵onze vaders de eerste maal uit. 13 ^qEn in de tweede ²⁶reize werd Jozef aan zijn broederen bekend, en het geslacht van Jozef werd aan Farao openbaar. 14 En Jozef zond heen en ontbood zijn vader Jakob, en al zijn ²⁷geslacht, bestaande in ²⁸vijf en zeventig zielen. 15 ^rEn Jakob kwam af in Egypte, en ^sstierf, hij zelf en onze vaders. 16 ^tEn ²⁹zij werden overgebracht ³⁰naar Sichem, en gelegd in het graf ^vhetwelk ³¹Abraham gekocht had voor ³²een som geld van de zonen van Hemor, ³³den vader van Sichem. 17 Maar als nu ³⁴de tijd der belofte, die God aan Abraham gezworen had, genaakte, ^xwies het volk en vermenigvuldigde in Egypte, 18 Totdat een ander koning opstond, ³⁵die Jozef niet gekend had. 19 Deze ³⁶gebruikte listigheid tegen ons geslacht en handelde kwalijk met onze vaderen, zodat zij hun jonge kinderen moesten wegwerpen, opdat zij niet zouden ³⁷voorttelen; 20 ^yIn welken tijd Mozes werd geboren, en was ³⁸uitnemend schoon; welke drie maanden opgevoed werd in het huis zijns vaders. 21 En als hij weggeworpen was, nam hem de dochter van Farao op, en voedde hem voor zichzelve op ³⁹tot een zoon. 22 En Mozes werd onderwezen in alle wijsheid der Egyptenaars, en was machtig in woorden en in werken. 23 ^zAls hem nu de tijd van ⁴⁰veertig jaren vervuld was, kwam hem in zijn hart ⁴¹zijn broeders, de kinderen Israëls, te bezoeken. 24 ^aEn ziende ⁴²een die onrecht leed, beschermde hij hem en wreekte dengene dien overlast geschiedde, en versloeg den Egyptenaar. 25 En hij meende dat zijn broeders zouden ⁴³verstaan, dat God ⁴⁴door zijn hand hun ⁴⁵verlossing geven zou; maar zij hebben het ⁴⁶niet verstaan. 26 ^bEn den volgenden dag werd hij van hen gezien, daar zij vochten, en hij ⁴⁷drong hen tot vrede, zeggende: Mannen, gij zijt broeders; waarom doet gij elkander ongelijk? 27 En die zijn naaste ongelijk deed, verstiet hem, zeggende: ^cWie heeft u tot een overste en rechter over ons gesteld? 28 Wilt gij mij ook ombrengen, gelijkerwijs gij gisteren den Egyptenaar omgebracht hebt? 29 En Mozes vluchtte ⁴⁸op dat woord, en werd een vreemdeling in het land Midian, waar hij twee zonen gewon. 30 ^dEn als ⁴⁹veertig jaren vervuld waren, verscheen hem ⁵⁰de Engel des Heeren in de woestijn van den berg Sinaï ⁵¹in een vlammig vuur van het doornbos. 31 Mozes nu dat ziende, verwonderde zich over het gezicht; en als hij derwaarts ging om dat ⁵²te bezien, zo geschiedde een stem des Heeren tot hem, 32 Zeggende: ^eIk ben de God uwer vaderen, de God Abrahams en de God Izaks en de God Jakobs. En Mozes werd zeer bevende, en durfde ⁵³het niet ⁵⁴bezien. 33 En de Heere zeide tot hem: ^fOntbind ⁵⁵de schoenen van uw voeten; want de plaats in welke gij staat, is ⁵⁶heilig land. 34 Ik heb ⁵⁷merkelijk gezien de mishandeling van Mijn volk dat in Egypte is, en Ik heb hun zuchten gehoord, en ben ⁵⁸nedergekomen om hen daaruit te verlossen; en nu, kom herwaarts, Ik zal u naar Egypte zenden. 35 Dezen Mozes, welken zij verloochend hadden, zeggende: Wie heeft u tot een overste en rechter gesteld? dezen , zeg ik, heeft God tot een overste en verlosser gezonden ⁵⁹door de hand des Engels, Die hem verschenen was in het doornbos. 36 ^gDeze heeft hen uitgeleid, doende wonderen en tekenen in het land van Egypte, en in de Rode Zee, ^hen in de woestijn, veertig jaren. 37 Deze is de Mozes die tot de kinderen Israëls gezegd heeft: ⁱDe Heere uw God zal u ⁶⁰een Profeet verwekken uit uw broederen, gelijk mij; ^kDien zult gij horen. 38 ^lDeze is het die in de ⁶¹vergadering des volks in de woestijn was ^mmet ⁶²den Engel, Die tot hem sprak op den berg Sinaï, en met onze vaderen; welke de ⁶³levende ⁶⁴woorden ontving, om ons die te geven; 39 Denwelken onze vaders niet wilden gehoorzaam zijn, ⁶⁵maar verwierpen hem, en keerden met hun harten weder ⁶⁶naar Egypte, 40 Zeggende tot Aäron: ⁿMaak ons goden die voor ons heen gaan; want wat dezen Mozes aangaat, die ons uit het land van Egypte geleid heeft, wij weten niet wat hem geschied is. 41 En zij maakten een kalf in die dagen, en brachten offerande ⁶⁷tot den afgod, en ⁶⁸verheugden zich in de ⁶⁹werken hunner handen. 42 En God ⁷⁰keerde Zich en ⁷¹gaf hen over, dat zij ⁷²het heir des hemels dienden, gelijk geschreven is ⁷³in het boek der Profeten: ^o74Hebt gij ook slachtoffers en offeranden Mij opgeofferd, veertig jaren in de woestijn, gij huis Israëls? 43 ^pJa, gij hebt ⁷⁵opgenomen den tabernakel van ⁷⁶Moloch, en ⁷⁷het gesternte van uw god ⁷⁸Remfan, de ⁷⁹afbeeldingen die gij gemaakt hebt om die te aanbidden; en Ik zal u overvoeren op gene zijde van ⁸⁰Babylonië. 44 De tabernakel ⁸¹der getuigenis was onder onze vaderen in de woestijn, gelijk geordineerd had Hij Die tot Mozes zeide, dat hij denzelven maken zou ^qnaar de afbeelding die hij gezien had; 45 ^rWelken ook onze vaders ⁸²ontvangen hebbende, met ⁸³Jozua gebracht hebben ⁸⁴in het land dat de heidenen bezaten, die God verdreven heeft ⁸⁵van het aangezicht onzer vaderen, tot de dagen van David toe; 46 ^sDewelke voor God ⁸⁶genade gevonden heeft, en ^tbegeerd heeft ⁸⁷te vinden een woonstede voor den God Jakobs. 47 ^vEn Sálomo bouwde Hem ⁸⁸een huis. 48 ^xMaar de Allerhoogste ⁸⁹woont niet in tempelen met handen gemaakt; gelijk de profeet zegt: 49 ^yDe hemel is Mij een troon, en de aarde een voetbank Mijner voeten; hoedanig huis zult gij Mij bouwen, zegt de Heere, of welke is de plaats Mijner rust? 50 ^zHeeft niet Mijn hand al deze dingen gemaakt? 51 ^aGij hardnekkigen en ⁹⁰onbesnedenen van hart en oren, gij ⁹¹wederstaat altijd den Heiligen Geest; ⁹²gelijk uw vaders, alzo ook gij. 52 Wien van de profeten hebben uw vaders niet vervolgd? En zij hebben gedood degenen die tevoren verkondigd hebben de komst ⁹³des Rechtvaardigen, van Welken gijlieden nu ⁹⁴verraders en ⁹⁵moorders geworden zijt; 53 ^bGij, die de wet ontvangen hebt ⁹⁶door bestellingen der engelen, en hebt ze ⁹⁷niet gehouden.

Stéfanus gestenigd

54 Als zij nu dit hoorden, ⁹⁸berstten hun harten en zij knersten de tanden tegen hem. 55 Maar hij, vol zijnde des Heiligen Geestes, en de ogen houdende naar den hemel, zag ⁹⁹de heerlijkheid Gods, en Jezus, ¹⁰⁰staande ¹ter rechter hand Gods. 56 En hij zeide: Zie, ik zie de hemelen ²geopend, en ³den Zoon des mensen, staande ter rechter hand Gods. 57 Maar zij roepende met grote stem, stopten hun oren, en vielen eendrachtelijk op hem aan, 58 ^{4 c}En wierpen hem ter stad uit, en stenigden hem. ^dEn de ⁵getuigen legden hun ⁶klederen af aan de voeten van een jongeling, genaamd ⁷Saulus. 59 En zij stenigden Stéfanus, aanroepende en zeggende: ^eHeere Jezus, ontvang mijn ⁸geest. 60 En vallende op de knieën, riep hij ⁹met grote stem: ^fHeere, ¹⁰reken hun deze zonde niet toe. En als hij dat gezegd had, ¹¹ontsliep hij.